سولماز بیانی متولد ۱۳۶۴ و لیسانس صنایع است. در رشته هنر و دکوراسیون داخلی هم درس خوانده و قبل از اینکه مکرومه بافی را شروع کند شغلش مهندسی کنترل و هماهنگ کننده در یک شرکت صنعتی بوده. او بعد از ۹ سال کار کردن و بالا و پایین شدن حقوق شرکت و همچنین مشکلات اقتصادی که به همین واسطه برایش پیش آمد دست به کار شد تا برای خودش کار کند، این تصمیم باعث شد تا این دختر ۳۰ ساله بتواند برند خودش را ثبت کند. برندی که حالا به نامی شناخته شده در عرصه‌ی کارهای هنری تبدیل شده و محصولاتش را به قول معروف روی دست می‌برند.

او با ۱۸ هزار تومان کاری را شروع کرد و حالا درآمدش به ماهی ۵ تا ۱۴ میلیون می‌رسد.

مکرومه بافی را از مادرم یاد گرفتم

«مکرومه بافی را از مادرم یاد گرفته بودم.  کارم را با چند پلاک که جنس‌شان شبیه برنج است و بافت‌های ظریف روی آن شروع کردم. بعد از فروش این پلاک ها،  انواع نخ‌ها و متریال‌های مختلف را روی دستبندها و گردنبندهای زنانه و مردانه امتحان کردم تا کم کم دستم راه افتاد و طرح هایی زدم که نمونه‌اش در بازار نبود.»

سولماز خانم می‌گوید کارش را فقط از طریق فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به نمایش گذاشته است، اتفاقی که بازخورد خوبی داشت و خیلی از کارهایش از همین طریق به فروش رسید: «همه ی کارهایم ایده و طرح های ذهنی خودم بود و به هیچ وجه کپی نبود. ابتدا از دستبند شروع کردم اما کم کم به کارهایم تنوع دادم. به کارهایم رزین اضافه کردم. سنگ ها را نقاشی می کردم و داخل آنها فیروزه و پلاک های برنجی می ریختم. بعد از مدتی هم از رزین به استفاده از طرح های نمدی رسیدم. نمدها را به شکل گل می بریدم، رنگ آمیزی می کردم و در کارهایم به کار می بردم. برای همین در این کار ایده ی ذهنی و طرح اولیه بسیار مهم است. چیزی که به نظرم بعد از مدتی خود به خود و در جریان انجام کار، به ذهنتان می رسد و می توانید آن را امتحان کنید.»

بیانی معتقد است که همه ی اینها باعث شده تا کارش روز به روز معروف تر شود و حالا توانسته کار روی طلا، کیف، کفش و لوازم منزل هم سفارش بگیرد. «استقبال از کارهایم به قدری بوده که حالا نمی توانم به تنهایی از پس سفارش‌هایی که می‌گیرم برآیم. از طرفی اتاقم دیگر کفاف مکان کارم را نمی دهد و به همین زودی ها یک کارگاه بزرگتر برای خودم دست و پا می کنم و کارم را گسترش می دهم.»

این کارآفرین ۳۰ ساله می‌گوید:«وقتی کارش را شروع کرده بسیاری از دوستان و آشنایان او را ناامید کرده‌اند و به او گفته اند که در کارش موفق نمی شود اما این حرف ها را از یک گوش شنیده و از گوش دیگرش بیرون کرده است و با تلاش و پشتکار و اراده ای قوی کارش را به صورت جدی دنبال کرده و حالا در کارش سرآمد دیگران است.

«در این کار، عشق و علاقه حرف اول را می زند. برای همین اگر کسی می خواهد این کار را شروع کند باید هم تلاش و اراده ی زیادی داشته باشد و هم به توانایی‌هایش تکیه کند.»

از کجا شروع کنیم؟

برای این که وارد این کار بشوید ابتدا باید آموزش‌های لازم را ببینید. برای آموزش دیدن در این رشته می‌توانید در کلاس های فنی و حرفه ای شرکت کنید یا از فیلم های آموزشی سایت های اینترنتی داخلی و خارجی استفاده کنید و وارد دنیای رنگارنگ مکرومه بافی بشوید.

«کسی که می خواهد این کار را شروع کند باید عاشق کارش باشد، صبر و حوصله ی زیادی به خرج بدهد و ذهن خلاقی داشته باشد. ذهن خلاق برای این کار بسیار مهم است چون بهترین محصولات در کارهای هنری، حاصل ایده‌های ناب و دست اول هستند، ایده‌هایی که شما را چند قدمی به موفقیت نزدیکتر می‌کند.»

این حرف ها را سولماز بیانی به عنوان اولین قدم شروع کار برایمان می‌گوید: «بعد از یادگرفتن کار، می توانید اتاق منزل‌تان را تبدیل کنید به کارگاه و محصولاتی که دوست دارید را تولید کنید. باید بدانید یکی از مهمترین کارها برای موفقیت در این راه، تبلیغات مناسب است.

باید در فضاهای مجازی و یا با راه انداختن یک وب سایت محصولاتی که تولید کرده اید را تبلیغ کنید تا بتوانید آن ها را راحت‌تر به فروش برسانید. بعد از مدتی هم کارتان می گیرد و تعداد سفارش‌های‌تان آنقدر زیاد می‌شود که باید از اتاق خانه به یک کارگاه ۳۰ متری نقل مکان کنید و کارتان را گسترش بدهید.»

مجوز یادتان نرود!

بیانی می‌گوید برای شروع کارتان باید از اداره‌ی مشاغل خانگی مجوز بگیرید و اگر کارتان گسترده شد و کارگاه زدید باید یک راست بروید سراغ مراکز فنی و حرفه ای و برای کارگاهتان مجوز بگیرید. در هر حال مجوز یکی از قدم‌های اصلی برای شروع کار است.

«سنگ های مختلف نیمه قیمتی و قیمتی، برنج، برنز، نقره، طلا، رزین و نخ، ابزار کار شماست اما نخ هایی که در کار استفاده می‌کنید جزء مهم ترین و کاربردی ترین ابزار کارتان به شمار می رود. باید از نخ‌هایی استفاده کنید که مرغوب باشند و در هنگام کار خراب نشوند. نخ‌های ایتالیایی بهترین گزینه‌ هستند.»

برای تهیه‌ی لوازم و ابزاری که درباره‌شان صحبت کردیم، بازار بزرگ تهران یکی از جاهایی است که می‌توانید هر آنچه که لازم دارید را درآنجا پیدا کنید. «صنف چرم فروش‌ها، سنگ فروش‌ها و طلافروشی ها و بدلیجات مکان‌هایی هستند که می توانید مواد اولیه کارتان را از آنها تهیه کنید. »

از دستنبد گرفته تا کیف و کفش

تمام هزینه ای که باید برای خرید ابزار کار صرف کنید بیست هزارتومان است. با این هزینه می‌توانید از هر کدام از نمونه کارهای‌تان یک عدد تهیه کنید و با همان شروع کنید به تبلیغ و بازاریابی. بعد از سفارش گرفتن و براساس تعدادی که سفارش گرفته‌اید باید مواد اولیه یعنی سنگ، برنج، نقره و … بخرید. هزینه ای که باید برای مواد اولیه‌ی این تعداد دستبند صرف کنید چیزی حدود صدهزارتومان می شود.

«دستبندهای معمولی از ۳۰ تا ۷۰ هزارتومان به فروش می رسند. دستبندهای طلا هم قیمت‌شان از ۱۲۰ هزارتومن شروع می شود و به ۵۰۰ هزارتومان هم می‌رسد، در واقع قیمت این کالاها به مقدار گرم طلا و نقره و همچنین متریال به کار رفته در جنس سفارشی بستگی دارد.»

برای اینکه با مکرومه بافی یک کار شیک و تر و تمیز ارائه بدهید اول باید فلز اولیه را به شکل قالبی بخرید. بعد از آن با توجه به رنگی که سفارش کارتان است، سنگ و نخ را انتخاب کنید.

«طرحی که می زنید ممکن است سفارش خود مشتری باشد که این مورد در کارتان کمتر پیش می آید. برای همین باید همیشه طرح های مختلفی در ذهن‌تان باشد و به مشتری پیشنهاد بدهید تا بر اساس سلیقه اش یکی را انتخاب کند. هرچه شما طرح های بیشتری داشته باشید می توانید بیشتر بفروشید و تعداد مشتری هایتان را بالاتر  ببرید.»

بعد از انتخاب سنگ و نخ مناسب برای کار، نخ را روی سنگ، طلا، نقره یا هر ماده ای که سفارش گرفته اید با مکرومه بافی گره می زنید و کار را می بندید و به مشتری تحویل می دهید.

نابرده رنج، گنج میسر نمی شود

در این کار، ظرافت و ذوق هنری شما حرف اول را می زند. یعنی باید اینقدر طرح بزنید و مکرومه بافی کنید تا دیگر دستتان راه بیفتد و قلق های کار و فوت کوزه گری را یاد بگیرید.

این کار پر از آزمون و خطاست و شما زمانی موفق می شوید که آزمون و خطاهای خودتان را انجام داده و تجربه ی زیادی کسب کرده باشید: «یک مدتی به جای استفاده از نخ مکرومه، از نخ کاموایی در کار استفاده کردم. اما بعد از مدتی متوجه شدم نخ های کاموایی پرز می دهند و شکل کار را خراب می کنند. برای همین از نخ های دیگر استفاده کردم. باید بگویم همه ی این اطلاعات و تجربه ها فقط زمانی به دست می آید که شما، تا جایی که می توانید طرح بزنید و مشکلات کار را خودتان تشخیص داده و آنها را از بین ببرید.»

منبع:
جلال الدین شمسایی

همشهری سرنخ